Teatr Zdrojowy zbudowano w zastępstwie rozebranego pod koniec XIX wieku teatru szczawieńskiego z 1836 r., usytuowanego na obrzeżach uzdrowiska. W 1896 roku, w miejscu przylegającego do Kursalu bazaru postawiono okazały budynek nowego teatru zdrojowego. Za klasycystyczną elewacją kryje się bogato zdobione neorokokowe wnętrze sali teatralnej. Sala, posiadająca wymiary 19x13 metrów jest wysoka na 10 metrów. Na piętrze mieszczą się wysunięte balkony 3 lóż. Z sufitu zdobionego rozetą zwisa duży żyrandol. Otwory wentylacyjne zakrywają kraty w stylu regencji. Elektryczne oświetlenie i wentylacja sali należały wówczas do najnowocześniejszych osiągnięć z zakresu wyposażenia technicznego teatrów. W pierwszych latach XX wieku od strony południowej dobudowano zaplecze teatru. W Teatrze Zdrojowym grano różne sztuki teatralne, w tym także twórców polskich; m. in. wystawiano utwór pod tytułem "Wódz Kościuszko". Afisz reklamujący imprezę był wydrukowany w językach niemieckim i polskim. Niezależnie od codziennyc koncertów kapeli uzdrowiskowej, koncertowały tu liczne obce orkiestry. Wykonywano utwory J. Elsnera, K. Krupińskiego, a później F. Chopina, St. Moniuszki i H. Wieniawskiego. Po II wojnie swiatowej teatr funkcjonował z przerwami do roku 1972 roku, kiedy to rozpoczęto mający trwać, jak się później okazało, 22 lata, remont. Teatr Zdrojowy ponownie otwarł swoje podwoje 2 października 1994 roku spektaklem "Pimpinone" G.Ph. Telemanna w wykonaniu artystów sceny kameralnej Opery Wrocławskiej i Orkiesty Kamerelnej Leopoldinum.Uruchomienie w październiku 1994 roku Teatru Zdrojowego, ponownie pozwoliło na prowadzenie wielostronnej działalności. (moose za www.teatr-zdrojowy.pl)